“ลุมพินี” ภาพยนตร์โดยชิระ วิชัยสุทธิกุล

“ลุมพินี” ภาพยนตร์โดยชิระ วิชัยสุทธิกุล
มวยไทยเหมือนเหรีญสองด้าน คือความรุนแรงในสังคมมืดหรือความงดงามทางศิลปะ
ชีวิตเด็กกลุ่มหนึ่งได้เข้ามาสัมผัสมวยไทยด้วยความลุ่มหลง ทะเยอทะยาน และจินตนาการบริสุทธิ ภายในจิตวิญญาณที่เงียบสงัดของพวกเขา



เรื่องราวยอดมวยไทยได้เริ่มต้นขึ้น ณ อำเภอย่านตาขาว จังหวัดตรัง ถิ่นกำเนิด ของพุฒ ล้อเหล็ก ยอดมวยไทย ผู้เป็น ตำนานตลอดกาลของคนไทย สูงศักดิ์อดีตนักมวยเพื่อนร่วมรุ่นกับพุฒ ล้อเหล็ก ภายหลัง จากไม่ ประสบความสำเร็จ .ในอาชีพการชกมวย เขาจึงหา สิ่งทดแทนให้กับ ตนเองโดยตั้งค่ายมวยชื่อ “ศักดิ์นิรันดิ์รัตน์” หรืออีกชื่อหนึ่งคือ “ช.ณ.พัทลุง” ซึ่งเป็นชื่อสกุลของภรรยาเขา

ค่ายมวยเล็กๆซึ่งอยู่ท่ามกลางสวนยางพารา ณ บ้านเกิดของเขาสูศักดิ์ตั้งความหวังที่จะสร้างยอดมวยไทย จากบ้านนอก เพื่อวันหนึ่ง นักมวย ของเขาจะได้มีโอกาสไต่อันดับขึ้นชกกับนักมวย

จากค่ายใหญ่ๆในกรุงเทพฯ และความฝัน อันยิ่งใหญ่คือเข็มขัดแชมป์เปี้ยนมวยไทย ณ เวทีลุมพินี ซึ่งนักมวยบ้านนอกของสูศักดิ์ จะมีใครสักเกี่คนที่จะไปถึงจุดหมายนั้น

สูงศักดิ์ต้องแบกภาระอย่างหนักกับการต้องเลี้ยงดูเด็กๆที่ทยอยเข้าสู่ค่ายศักดิ์นิรันดิ์รัตน์ เด็กบางคนถูกพ่อแม่นำมาฝากให้เรียนมวย เพราะสุดจะทนกับความเกเรของลูกชาย เด็กบางคนมาเพราะใจรัก บางคนเป็นเด็กเร่ร่อนฐานะยากจน ติดยา ต้องคดีลักเล็กโขมยน้อย ชีวิตไร้จุดหมาย เขามาหาสูศักดิ์เพียงเพื่อ

หาที่พักพิง หรือบางคนมองมวยไทยเพียงแค่ทางเลือกสุดท้าย
พวกเขาถูกโชคชะตาพัดพาให้มาใช้ชีวิตร่วมกัน เกิดเป็นสังคมเล็กๆที่มีทั้งมิตรภาพและความขัดแย้ง โดยมีสูศักดิ์เป็นศูนย์รวมแห่งจิตใจ ที่ค่ายมวยแห่งนี้จึงไม่ต่างอะไรกับโรงเรียนดัดสันดาน หรือสถานบำบัดทางจิต โดยมีความเข้มงวดและความเมตตาที่มีต่อเด็กๆของสูศักดิ์ เขาจึงเป็นเสมือนพ่อบุญธรรมของเด็กๆทุกคน

การเริ่มต้นชีวิตการเป็นนักมวยของเด็กๆไม่เป็นเพียงชีวิตที่เกิดใหม่ แต่พวกเขาได้มองเห็นความหวัง การชกมวยได้นำพวกเขาสู่ความฝัน ในความฝันของแต่ละคนแม้จะดูเล็กน้อยและไร้เดียงสาสำหรับใครบางคน แต่สำหรับพวกเขาแล้วมันยิ่งใหญ่เกินพอสำหรับชีวิตเล็กๆที่เริ่มต้นมาจากความว่างเปล่า